POEMA DÍA VI/VII/2015:"Contradicción";Nikos Kavvadias
CONTRADICCIÓN
Tu amor,
una herida y tres gritos.
Chilla la polea al tensarse del otro lado.
Muchacha marina de las profundidades –a miles de brazas-
yo te gané a Poseidón jugando a los dados.
Y te eché a un acuario oscuro
cuya sal se desvaneció al secarse.
Pero tú esperas del justo cielo
al hombre de tierra firme,
al hechicero,
al bandido.
Cuando te fundas en la luz que mereces
y desaparezcas en un claro crepúsculo
sobre una verde alfombra voladora,
se quedará el marino contando piedrecitas blancas.
ΑΝΤΙΝΟΜΙΑ
Ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές.
Στα κόντρα σκούζει ο μακαράς καθώς τεζάρει.
Θαλασσοκόρη του βυθού –χίλιες οργιές-
του Ποσειδώνα εγώ σε κέρδισα στο ζάρι.
Και σ’ έριξα σ’ ένα βιβάρι σκοτεινό
που στέγνωσε και ξανεμίστηκε το αλάτι.
Μα εσύ προσμένεις απ’ το δίκαιον ουρανό
το στεριανό, το γητευτή, τον απελάτη.
Όταν θα σμίξεις με το φως που σε βολεί
και θα χαθείς μέσα σε διάφανη αμφιλύκη
πάνω σε πράσινο πετούμενο χαλί,
θα μείνει ο ναύτης να μετρά το άσπρο χαλίκι
(Τραβέρσο, 1975 )
No hay comentarios:
Publicar un comentario